روانشناسی کودک

چطور به نوجوان مبتلا به افسردگی کمک کنیم

چگونه به یک نوجوان مبتلا به افسردگی کمک کنیم؟

چگونه به یک نوجوان مبتلا به افسردگی کمک کنیم؟ 600 400 مرکز روانشناسی و مشاوره دیگرگون

افرادی که افسردگی را تجربه می‌کنند اغلب کمکی نمی‌خواهند. نوجوان مبتلا به افسردگی نیز از این قاعده مستثنی نیست. حتی ممکن است در صورت پیشنهاد کمک، ناراحت شوند یا رفتار خشونت‌آمیزی از خود نشان دهند. اگر فرزند نوجوان شما برای درمان مقاومت کند، نیاز به همراهی و مشاوره با یک روان درمانگر یا مشاور روان درمانی بیش از پیش اهمیت می‌یابد. همچنین می‌توانیم با یک سری از اقدامات خودمان در یافتن راه‌حل مناسب نقش فعالی بازی کنیم.

در مورد افسردگی بیاموزید

اگر فرزند نوجوان ما مبتلا به افسردگی باشد، خیلی مهم است که آگاهی خود را در مورد این وضعیت افزایش دهیم تا بتوانیم احساسات و شرایطی که آنها تجربه می‌کنند را بهتر درک کنیم. برای آشنایی بهتر با افسردگی در نوجوانان تلاش کنید. افزایش آگاهی هر چه بیشتر باعث می‌شود بهتر بتوانیم در کنترل این شرایط مشارکت داشته باشیم.

خود نوجوانان نیز می‌توانند منبع اطلاعاتی خوبی باشند. برای گوش دادن به احساس و آنچه که تجربه می کنند همیشه در دسترس باشید. فرزند نوجوان خود را تشویق کنید تا در مورد هر چیزی که او را آزار می‌دهد صحبت کند یا اگر در مقام معلم یا مربی نوجوانان هستید حتماً راهی را برای شنیدن فعالانه و مشتاقانۀ آنها باز کنید.

به نوجوان کمک کنید تا افسردگی خود را درک کند

توضیح آنچه در مورد افسردگی شناخته شده است می‌تواند به نوجوان کمک کند تا علائم خود و اهمیت درمان را بهتر درک کند. به اشتراک گذاشتن میزان شایع بودن آن نیز می‌تواند به آنها کمک کند در صورت داشتن این شرایط، احساس تنهایی یا غیرطبیعی بودن نکنند.

اگر نوجوان در درک افسردگی مشکل دارد، مقایسۀ آن با یک بیماری جسمی مانند دیابت یکی از راه‌های کمک به آن‌ها برای درک افسردگی به عنوان یک اختلال در سلامت روان است. این کار کمک می‌کند که آنها بتوانند افسردگی را در چارچوب یک بیماری جسمی بشناسند و نیاز به درمان آن را درک کنند.

مثلاً می‌توانید به آنها بگویید: «افسردگی یک بیماری مربوط به سلامت روانه. مثل آنفولانزا و خیلی بیماری‌های دیگه ممکن باعث احساس خستگی و سردرد بشه؛ روی خلق و احساساتت اثر بذاره و باعث بشه احساس غم، تنهایی، درماندگی، خشم یا ترس را تجربه کنی.»

توضیح دهید که درمان می‌تواند چه نتایج خوبی در پی داشته باشد

اگر نوجوانان بدانند بعد از درمان باید انتظار چه چیزی را داشته باشند احتمال بیشتری دارد که درمان را بپذیرند. ناشناخته‌ها همیشه ترسناک هستند حتی برای بزرگسالان. بنابراین، این که به آنها دربارۀ برنامۀ درمانی‌شان ایده بدهید خیلی می‌تواند مفید باشد.

مثلاً می‌توانید برایشان روند درمان و چیزی که در انتظارشان است را اینطور توضیح دهید:

«مصرف منظم دارو و رفتن به جلسات درمانی کمک می‌کنه احساس بهتری داشته باشی. می‌توانی هر احساسی که تجربه می‌کنی رو خصوصی به درمانگر خودت بگی. داروها ممکنه باعث خستگی یا سرگیجه‌ات بشن اما اینها خیلی زود برطرف میشن. برای همین ماهی یه بار به پزشک مراجعه می‌کنیم تا مطمئن بشیم که داروها دارن به تو کمک می‌کنند.»

به نوجوان خود تا اندازه‌ای اختیار تصمیم‌گیری دهید

اگر نوجوانان در درمان خود اختیار و اراده داشته باشند، ممکن است بیشتر از درمان پیروی کنند. دادن حس کنترل به نوجوانان به رشد آنها کمک می‌کند و به آنها یاد می‌دهد که چگونه تصمیمات درست بگیرند.

البته، اجازه دادن به یک نوجوان برای برنامه‌ریزی روند درمان خود عملی نیست. اما داشتن اختیار برای تصمیم‌های کوچک به آنها کمک می‌کند که احساس کنند کنترل بیشتری بر زندگی خود دارند. برای این مورد مثلاً می‌توانید بگویید:

«روانشناس می‌خواد هر هفته تو رو ببینه. کدوم روز هفته برای تو مناسبه؟ می‌خوای بعد از مدرسه بری پیشش یا اول میای خونه یه چیزی بخوری بعد؟»

همیشه حامی باشید و آنها را برای یافتن روابط حمایت‌گرانه تشویق کنید

افراد در هر سنی به رابطه‌ای پر از حمایت نیاز دارد، اما در سنین نوجوانی اهمیت حمایتگری بیشتر می‌شود و در نوجوان مبتلا به افسردگی اهمیت حمایت دو چندان است. افسردگی قادر است باعث کناره‌گیری نوجوانان از دوستان و خانواده شود و احساس غم، تنهایی و انزوا را در آنها افزایش دهد. ما می‌توانیم با اعلام حمایت و در دسترس بودن خود، همراه با تشویق نوجوان به برقراری ارتباط با دوستان و به اشتراک گذاشتن احساساتشان، حمایتی که آنها نیاز دارند را برایشان تأمین کنیم.

به نوجوان خود بگویید: «من همیشه اینجام تا مورد هر چی که دوست داری با هم صحبت کنیم. با دوستات هم میتونی صحبت کنی. خیلی مهمه که بدونیم کسی هست که میتونیم بهش تکیه کنیم. وقتی از احساساتت صحبت کنی، تحمل لحظه‌های دردناک کمی آسونتر میشه. فکر میکنی کدوم یکی از دوستانت برای درد دل کردن بهترن؟»

با او دربارۀ باورهای عمومی اشتباه، افسانه‌ها و شایعات در مورد مشکلات سلامت روان صحبت کنید

نوجوانان مبتلا به افسردگی ممکن است با باورهای عمومی اشتباه دربارۀ بیماری روانی آشنا باشند یا شنیده باشند که دیگران دربارۀ افرادی که درگیر بیماری‌های مرتبط باسلامت روان هستند چیزهای تحقیرآمیزی می‌گویند. در نظر داشته باشید که با آنها دربارۀ این باورهای اشتباه صحبت کنید تا احساس نکنند که باید از تشخیص افسردگی خجالت بکشند یا آن را پنهان کنند.

به نوجوان یادآوری کنید که ممکن است افراد باورهای غلطی داشته باشند یا به آنها اطلاعات غلط داده شده باشد، اما این دلیلی برای احساس خجالت یا شرم نیست و لازم نیست چیزی را پنهان کنند.

حرف آخر

در کنار تمام این اقدامات برای درمان افسردگی در نوجوانان بهتر است که حتماً مراقب اجرای منظم روتین‌های خوب نوجوان مانند مصرف داروها و خوب غذا خوردن و ورزش کردن باشید. راهبردهای خودیاری سالم را یاد بگیرید و به آنها آموزش دهید و کاری کنید که خانه امن‌ترین و آرام‌ترین جای ممکن برای آنها باشد.

هر موقع در مسیر نیاز به کمک حرفه‌ای داشتید متخصصان مرکز روانشناسی و مشاوره دیگرگون در کنارتان خواهند بود.

راه‌های ارتباطی با دیگرگون

راه‌های تماس با دکتر مهدی علی محمدی

نگاهی به افسردگی در نوجوانان

نگاهی به افسردگی در نوجوانان

نگاهی به افسردگی در نوجوانان 2560 1440 مرکز روانشناسی و مشاوره دیگرگون

سال‌های نوجوانی اغلب دوره‌ای از دگرگونی‌های فیزیکی، عاطفی و اجتماعی است. خود این تغییرات به تنهایی میتواند باعث نوسانات خلقی و افسردگی شود. اما ما چه زمانی افسردگی در نوجوانان را بیماری تلقی می‌کنیم؟ هنگامی که برخی از علائم، نگرانی دربارۀ سلامت جسمی و روانی نوجوانان را افزایش دهد.

نوجوانان مبتلا به افسردگی درد عاطفی قابل توجهی را تجربه می‌کنند که گاهی حتی به شکل درد جسمانی ظاهر می‌شود. به علاوه، علائم افسردگی در نوجوانان ممکن است شکل متفاوتی از افسردگی در بالغین داشته باشد. همچنین تشخیص این وضعیت از نوسانات خلقی طبیعی که در دوران بلوغ یا اضطراب معمولی نوجوانان تجربه می‌شود، تا اندازه‌ای دشوار است. به همین دلیل فقط یک پزشک یا متخصص سلامت روان می‌تواند افسردگی نوجوانان را تشخیص دهد، علائم و شدت آنها را ارزیابی کند و یک برنامۀ درمانی موثر را برای نوجوان فراهم کند.

افسردگی در نوجوانان چه علائمی دارد؟

والدین معمولاً بهترین افراد برای شروع فرایند درمان هستند، فرایندی که با تشخیص احتمال وجود افسردگی شروع می‌شود. مشاهدۀ این علائم می‌تواند به والدین در مورد بروز افسردگی در فرزند نوجوان‌شان هشدار بدهد:

  • عصبانیت و تحریک پذیری
  • مشکل در تمرکز
  • خستگی
  • احساس بی ارزشی یا گناه
  • از دست دادن علاقه به فعالیت‌ها
  • بی‌قراری
  • زیاد خوابیدن یا کم خوابی
  • صحبت از مرگ یا خودکشی

با توجه به سال‌های پرتلاطم نوجوانی، گاهی چنین علائمی نادیده گرفته می‌شوند تا زمانی که متأسفانه اتفاقی جدی رخ دهد، مانند اقدام به خودکشی یا انجام رفتارهای پرخطر.

دلایل افسردگی نوجوانان

عوامل متعددی می‌تواند در بروز افسردگی در نوجوانان نقش داشته باشد، از جمله:

  • بر هم خوردن تعادل بیوشیمیایی در نتیجۀ بلوغ
  • زورگویی و قلدری در مدرسه
  • سوء استفاده در دوران کودکی
  • ترومای دوران کودکی
  • استعداد ژنتیکی برای افسردگی
  • سطح بالای استرس

خیلی اوقات نوجوان می‌تواند خودش به روشن کردن آنچه که احتمالاً در افسردگی‌اش نقش داشته کمک کند. حتی اگر واقعاً نداند که دلیل افسردگی‌اش چیست، صحبت کردن با او به باز نگه داشتن راه‌های ارتباطی برای درمان افسردگی کمک می‌کند.

چه زمانی باید در مورد افسردگی نوجوانان از متخصص کمک بگیریم؟

دریافت کمک ار شناخت علائم افسردگی و درک برخی از علل بالقوۀ این وضعیت سلامت روان آغاز می‌شود. گام بعدی این است که بدانید چه زمانی باید به دنبال کمک باشید و با چه کسی تماس بگیرید.

در صورت مشکوک شدن به افسردگی نوجوانان، درخواست کمک بسیار مهم است زیرا افسردگی در نوجوانان معمولاً به خودی خود از بین نمی‌رود. این وضعیت سلامت روان در صورت درمان نشدن می‌تواند چندین ماه ادامه داشته باشد و ممکن است باعث شود نوجوان برخی از نقاط عطف رشد خود را از دست بدهد.

افسردگی درمان نشدۀ نوجوانان همچنین ممکن است منجر به مسائل جدی دیگری مانند مصرف مواد مخدر و روان گردان، مشکلات رفتاری و حتی مشکلات جدی سلامتی جسمانی شود.

حرف آخر

افسردگی نوجوانان دلایل مختلفی دارد و اغلب به شکل انزواطلبی، مشکل در خواب و تغییر در اشتها ظاهر می‌شود. کمک گرفتن در صورت مشکوک بودن به افسردگی بسیار مهم است، زیرا اگر درمان نشود، می تواند منجر به مشکلات دیگری شود. غیر از افسردگی هر گونه تغییرات خلقی طولانی مدت در نوجوانان باید خیلی سریع شناخته و درمان شود. پس اگر هر گونه تغییر محسوسی در خلق و خو، رفتار یا شخصیت نوجوان خود مشاهده کردید حتماً از یک پزشک، روان درمانگر، روانشناس یا مشاور سلامت کمک بگیرید.

راه‌های ارتباطی با مرکز روانشناسی و مشاوره دیگرگون

راه‌های تماس با دکتر مهدی علی محمدی

اورژانس اجتماعی ۱۲۳

خط ۴۰۳۰

و

شمارۀ ۱۵۷۰ مشاورۀ رایگان برای دانش‌آموزان

آموزش عزت نفس به کودکان

چند راهکار مفید برای آموزش عزت نفس به کودکان

چند راهکار مفید برای آموزش عزت نفس به کودکان 1024 880 مرکز روانشناسی و مشاوره دیگرگون
 والدین کلیدی‌ترین نقش را در پرورش و آموزش عزت نفس به کودکان دارند. عزت نفس سالم زیربنای رفاه اجتماعی، رفتاری و عاطفی کودک را می‌سازد. همچنین عزت نفس مثبت علاوه بر شکل دادن به درک کودکان از خود، مثل یک عامل محافظتی برای سلامت روان عمل می‌کند.

در این یادداشت با روش‌های کوچک و در عین حال تأثیرگذاری آشنا می‌شوید که به والدین کمک می‌کند تصویر مثبت، اعتماد به نفس و انعطاف‌پذیری را در فرزندان خود برای تمام عمر تقویت کنند. این روش‌های روزمره که ریشه در عشق، تشویق و مشارکت مثبت دارند، نقش چشمگیری در بهبود حال کودک دارند. شما می‌توانید با گنجاندن این شیوه‌ها در تربیت فرزندان خود، آن‌ها را با ابزارهای مورد نیاز برای عبور از چالش‌های زندگی توانمند سازید.

عزت نفس سالم چیست؟

عزت نفس در کودکان از طریق درک آن‌ها از خود و توانایی‌هایشان به وجود می‌آید، درکی که از محبت، حمایت و تشویق شخصیت‌های مهم زندگی‌اش مانند والدین و معلمان تأثیر می‌گیرد. بسیار مهم است که عزت نفس سالم را از تکبر یا حق به جانب بودن متمایز کنیم. عزت نفس سالم با ارزش‌هایی مانند همدلی، مهربانی، اخلاق خوب، نیکوکاری و قدردانی همراه است. برای آموزش عزت نفس سالم به کودکان انجام چند کار ضروری است:

همواره عشق بی قید و شرط خود را به آن‌ها ابراز کنید

عشق بی قید و شرط به کودکان احساس امنیت و تعلق می‌دهد. ابراز مداوم عشق، مانند در آغوش گرفتن، سپری کردن لحظات مشترک و تاکیدات کلامی، بنیان روابط سالم کودک را در آینده می‌سازد. این عشق و حمایت مستمر به توسعۀ پیوندهای اجتماعی قوی کمک می‌کند.

همراه آن‌ها بازی کنید و خوش بگذرانید

همراهی با کودکان در بازی، به آن‌ها نشان می‌دهد که ارزشمند هستند. مطالعات نشان می‌دهد که این تعاملات مفرح با کودکان فراتر از مزایای فوری که در خود دارند، باعث می‌شود که شادتر و کمتر مستعد افسردگی و اضطراب باشند. بازی کردن توانایی کودک را در ایجاد پیوندهای اجتماعی افزایش می‌دهد

به کودکان مسئولیت و وظیفه بسپارید

واگذاری مسئولیت‌های متناسب به کودکان، حس هدف و موفقیت را در آن‌ها تقویت می‌کند. تمجید از تلاش‌های آن‌ها، حتی اگر ناقص باشد، باعث ایجاد حس ارزشمندی و رشد عزت نفس می‌شود. علاوه بر این، انجام کارهای خانه به کودکان کمک می‌کند احساس کنند که بر زندگی خود کنترل دارند.

تشویق‌شان کنید که مستقل باشند

کودکانی که فرصت استقلال داشتن را پیدا می‌کنند رشد بهتری دارند. تقویت استقلال به هر شکلی، از سازماندهی تکالیف گرفته تا پرداختن به مسائل با معلمان، باعث ایجاد عزت نفس می‌شود. برخی از والدین کمتر به فرزندان خود اجازه می‌دهند تصمیم بگیرند و احتمالاً اشتباه کنند. به این والدین در اصطلاح «والدین هلیکوپتری» گفته می‌شود. فرزندپروری بیش از اندازه محافظتی یا همان هلیکوپتری، توانایی کودک را برای اتکا به خود از بین می‌برد و بر عزت نفس آن‌ها تأثیر منفی می‌گذارد. والدین باید آموزش عزت نفس به کودکان را از آموزش والدگری درست به خود آغاز کنند.

از توهین به کودک خودداری کنید

بسیار ضروری است که وقتی رفتار نادرست یا خطایی از کودک‌مان سر می‌زند آن اشتباه را از هویت او تفکیک کنیم. اگرچه طبیعیست که والدین گاهی عصبانی شوند اما اجتناب از توهین و حفظ احترام در تربیت خیلی مهم است. به کارگیری لحن آرام و دوستانه، مواجه کردن آن‌ها با پیامدهای طبیعی رفتارشان و تمرکز بر ارتباطات سازنده به شکل‌گیری رابطه‌ای مثبت بین والدین و فرزند کمک می‌کند.

ناکامی‌های آن‌ها را به تجربیاتی برای یادگیری تبدیل کنید

فرزند خود را آگاه کنید که اشتباه کردن بخش جدایی‌ناپذیر از انسان بودن است. اگر ناکامی‌ها را فرصت‌هایی برای رشد بینیم، انعطاف‌پذیری در ما بیشتر می‌شود. صبوری و تشویق در مواقع شکست، باعث رشد عزت نفس کودکان می‌شود و به او می‌آموزد که بررسی درست شکست‌ها و اشتباهات ضروری است.

زمان استفاده از تکنولوژی را کنترل کنید

متعادل کردن زمان تماشای نمایشگرها با افزودن فعالیت‌های خارج از صفحه نمایش در دنیای آنلاین امروزی حیاتی است. می‌توان همراه کودکان برنامه‌ای را تنظیم کرد که در آن هم فعالیت‌های آنلاین و هم فعالیت‌های فیزیکی مانند پیاده‌روی و بازی‌هایی برای افزایش عزت نفس کودکان گنجانده شود. سپری کردن زمان بیش از اندازه پای گوشی‌های هوشمند، به ویژه اگر در ارتباطات خانواده اختلال ایجاد کند، می‌تواند بر سلامت جسمی و روانی کودک تأثیر بگذارد.

فرصت خلق کردن و نمایش دستاورد آن را برای کودک‌تان فراهم کنید

یکی از راهکارهای مؤثر برای آموزش عزت نفس به کودکان تشویق آنها به نمایش خلاقیت‌های خود در خانه باعث ایجاد حس غرور و موفقیت می‌شود. مشارکت فعالانه در خلق آثار هنری یا پروژه‌های آن‌ها و پرسیدن  افکار و احساسات‌شان در مورد کاری که انجام می‌دهند، نشان‌دهندۀ اهمیت نظرات و تلاش آن‌ها برای شماست.

حرف آخر اینکه
فراموش نکنید که اولین و مهم‌ترین قدم برای آموزش عزت نفس به کودکان تقویت و رشد عزت نفس سالم در والدین است. افزایش عزت نفس می‌تواند کار بسیار دشواری باشد که نیاز به همراهی مشاور یا روان درمانگر دارد. اما گاهی مطالعه و تغییر شیوۀ زندگی و برخی تمرین‌های خودشناسی کمک بزرگی به افزایش عزت نفس و تثبیت آن می‌کند. در این مقاله می‌توانید یازده قدم کاربردی برای رسیدن به عزت نفس بالا و پایدار را بخوانید.

تأثیر OCD والدین بر تربیت فرزندان

تأثیر اختلال OCD والدین بر تربیت فرزندان

تأثیر اختلال OCD والدین بر تربیت فرزندان 678 451 مرکز روانشناسی و مشاوره دیگرگون

گاهی نشانه‌های اختلال وسواس فکری-عملی یا OCD می‌تواند والدین و تربیت فرزندان را نشانه بگیرد. OCD والدین این حس را در آن‌ها ایجاد می‌کند که فقط خودشان قادرند فرزندشان را ایمن نگه دارند و با کنترل دائمی و تنها با انجام کارهایی مانند اجبار یا تشریفات این کار را انجام می‌دهند.

بیشتر والدین از سپردن مسئولیت به فرزندان خود واهمه دارند. باور آن‌ها این است که دنیا مکان ترسناکی است و هر لحظه ممکن است اتفاق بدی برای فرزندانشان رخ دهد. اما اگر نتوانیم فرزندانمان را از دیدمان دور کنیم، چگونه می‌توانند خودشان تصمیم بگیرند؟

اکثر روانشناسان بر این باورند که وقتی یک کودک اشتباه می‌کند و بعد از آن چیز مفیدی یاد می‌گیرد، تجربۀ بسیار خوبی برای آینده‌اش خواهد بود. با این حال، برخی از والدین کمتر به فرزندان خود اجازه می‌دهند تصمیم بگیرند و احتمالاً اشتباه کنند. به این والدین در اصطلاح «والدین هلیکوپتری» گفته می‌شود، به معنی کنترل یا محافظت بیش از حد و غیر ضروری. برخی از والدین تا جایی پیش می‌روند که کل مسیر زندگی فرزندان خود را باز می‌کنند تا مطمئن شوند که آنها مجبور نیستند با چالش‌های غیرمنتظره یا ناخوشایند مقابله کنند. به این والدین «والدین برف روب» نیز می‌گویند. این درگیری بیش از حد والدین فرصت‌های یادگیری تکنیک‌های حل مسئله را در فرزندانشان از بین می‌برد.

پدیده‌ای که رو به افزایش است. برای مثال اگر دقت کنید امروزه کودکان بسیار کمتری در مقایسه با نسل‌های گذشته، به تنهایی به مدرسه می‌روند و برمی‌گردند. دیگر خیلی به ندرت می‌بینید که کودکان با دوچرخه به بازار محلی بروند و خوراکی بخورند یا گروهی از کودکان بدون نظارت والدین خود در پارک بازی کنند. والدین امروزی نگرانی‌های ترافیکی و آب و هوایی و جرم و جنایت را به عنوان موانع اصلی برای راه رفتن و دوچرخه سواری فرزندانشان در محله ذکر می‌کنند. اما این می‌تواند علائم اختلالی جدی‌تر باشد؛ زمانی که ترس و اضطراب در مورد فرزندمان به حدی می‌رسد که از فرصت‌های رشدی که از بین می‌روند غافل می‌شویم.

کارشناسان بر این باورند که بسیاری از والدین که به عنوان «والدین هلیکوپتری» شناخته می‌شوند از اختلال وسواس فکری-عملی یا OCD رنج می‌برند. این اختلال ممکن است بلافاصله بعد از تولد فرزند آغاز شود اما با افسردگی پس از زایمان فرق دارد. در افسردگی پس از زایمان مادر با احساس ناامیدی و بی حالی مواجه می‌شود اما در OCD والدین ممکن است دچار اضطرابی بسیار شدید در مورد کودک خود شوند که از نگرانی‌های عادی فراتر می‌رود. مثل اینکه ممکن است با خود بگویند: «اگر فرزند خود را زمین بگذارم چه می‌شود؟»

علائم OCD والدین عبارتند از چک کردن مداوم دستگیره‌ها، قفل‌ها، شیرها، کلیدها و تشریفاتی مانند بستن درها به ترتیب خاصی، یا تا کردن لباس‌ها در یک الگوی خاص یا وحشت همیشگی از وقوع اتفاقی ناگوار برای فرزند.

شناسایی و درمان چنین اختلالی بسیار مهم است. چون با رشد کودک، وسواس و اضطراب بیشتر هم می‌شود. به علاوه، احتمال بیشتری وجود دارد که فرزند شما نیز به OCD مبتلا شود، بنابراین دریافت به موقع درمان برای او و شما حیاتی است.

در نهایت، والدین باید خودشان تصمیم بگیرند چه چیزی برای فرزندشان مناسب و ایمن است، اما مهم است که تشخیص دهیم وقتی زمان زیادی را از روی ترس، اجبار و اضطراب در اطراف فرزندانمان می‌گذرانیم و مراقبشان هستیم، تا چه اندازه فرصت رشد و آموزش را از آن‌ها می‌گیریم. در این مواقع می‌توانیم با کمک روان درمانگر و بهره‌مندی از روان درمانی فردی یا گروه درمانی و در مواقع لزوم استفاده از داروهای تجویز شده به فرزندانمان کمک کنیم که استقلال و مهارت‌های حیاتی حل مسئله را به دست آورند. هدف درازمدت تربیت کودکانی است که در مواجهه با ناملایمات یا مشکلات، بتوانند با اطمینان به خود و توانایی‌هایشان زندگی را پیش می‌برند.

 

اختلال تیک در کودکان

روان درمانی فردی و گروه درمانی در اختلال تیک کودکان

روان درمانی فردی و گروه درمانی در اختلال تیک کودکان 1024 683 مرکز روانشناسی و مشاوره دیگرگون

اختلال تیک کودکان معمولاً به انواع درمان‌ها از جمله روان درمانی فردی و گروه درمانی به خوبی پاسخ می‌دهد. تیک‌ به تکان‌ها، حرکات یا صداهای ناگهانی گفته می‌شود که افراد به طور مکرر انجام می‌دهند. افرادی که تیک دارند نمی‌توانند بدن خود را از انجام این کارها باز دارند. مثلاً فردی که دارای تیک حرکتی است ممکن است مدام چشمک بزند یا فردی که تیک صوتی دارد ممکن است ناخواسته صدای غرغر از خود تولید کند.
گروهی از محققان دانمارکی پس از مقایسۀ تأثیر انواع مختلف درمان تیک بر اساس یک دستورالعمل جدید به این نتیجه رسیده‌اند که اختلال تیک با شیوه‌های مختلفی درمان‌پذیر است. این خبر خوبی است زیرا نشان می‌دهند که درمانگران در آینده قادر خواهند بود برای آن دسته از کودکانی که زندگی بسیار دشواری را با اختلال تیک تجربه می‌کنند، دورۀ درمانی بسیار بهتری را برنامه‌ریزی کنند. یکی از پژوهشگران این مطالعه، جودیت بکر نیسن، که مشاور مرکز روانپزشکی کودکان و نوجوانان، ریسکوف در منطقه مرکزی دانمارک است، توضیح می‌دهد:

حدود پانزده درصد از کودکان با اختلال تیک مواجهند و تا یک درصد از این کودکان تیک ‌هایی دارند که در دستۀ مزمن طبقه‌بندی می‌شوند. زمانی که تیک ها بیش از یک سال ادامه داشته باشد و شامل تیک‌های صوتی و حرکتی باشد، این اختلال سندرم توره نامیده می شود، که اختلالی بسیاری ناتوان کننده برای کودکان است.
برخی از این کودکان به حدی از تیک رنج می‌برند که به مسکن نیاز پیدا می‌کنند. کودکان درگیر با اختلال تیک تمرکز برایشان مشکل است چون یا بیش از حد پلک می‌زنند یا معمولاً برای کنترل تیک‌شان تلاش می‌کنند تا مزاحم هم‌کلاسی‌های خود نشوند.

علاوه بر این، کودکی که صداهای عجیب و غریب یا حرکات ناگهانی تولید می‌کند ممکن است توسط هم‌کلاسی‌های خود مورد تمسخر و آزار قرار بگیرد. بنابراین، حتی با وجود اینکه می‌دانیم تیک با رشد مغز کاهش پیدا می‌کند اما باید به این کودکان کمک کنیم تا تحت درمان قرار گیرند و تا جای ممکن شدت و دفعات تیک‌ها کاهش یابد.

به گفتۀ جودیت بکر نیسن، دانستن تأثیر خوب گروه درمانی بر اختلال تیک در کودکان بسیار مهم است. برخی از والدین نگرانند که مبادا در گروه درمانی فرزندشان تیک‌های کودکان دیگر را کپی کند و در نهایت تعداد تیک‌های بیشتری بگیرد. اما کاملاً برعکس، به کودکان گروه درمانی مجموعه‌ای از تمرینات داده می‌شود که به کودکان و والدینشان کمک می‌کند بتوانند در صورت ظاهر شدن تیک جدید راهکارهای مناسبی را به کار بگیرند.

در نهایت اگر فرزند شما با اختلال تیک مواجه شده است بهتر است این اقدامات را انجام دهید:
۱. حتماً با یکی از مراکز درمانی مثل بیمارستان‌ها یا درمانگاه‌ها تماس بگیرید.
۲. تا جایی که می‌توانید از کتاب‌ها و منابع معتبر در مورد اختلال تیک و سندروم توره اطلاعات کسب کنید.
۳. در کنار درمان‌های دارویی از روان درمانی فردی یا گروه درمانی برای کنترل این اختلال کمک بگیرید.
۴. اضطراب و فشار علائم تیک را تشدید می‌کند. به هیچ عنوان کودک خود را برای کنترل تیک‌هایش تحت فشار نگذارید
۵. تفاوت‌های بومی و فرهنگی نقش مهمی در درمان اختلال تیک دارد، بنابراین بهتر است که از کمک افرادی بهره‌مند شوید که با فرهنگ شما به خوبی آشنا هستند.

در نهایت، دقت داشته باشید که تیک برای فردی که به آن دچار است به اندازۀ کافی آزاردهنده است. با تحقیر، سرزنش و یادآوری مداوم آن ممکن است تیک فرزند خود را به آسیبی چند برابر تبدیل کنید. اجازه ندهید یک اختلال که با درمان به خوبی کنترل می‌شود، هویت فرزند شما را تعیین کند.

مهار کردن خشم در کودکان

خشم در کودکان و راهکارهایی برای مهار آن

خشم در کودکان و راهکارهایی برای مهار آن 1024 1024 مرکز روانشناسی و مشاوره دیگرگون

 

خشم، یکی از واکنش‌های طبیعی همه‌ی ماست. خشم که بیشتر به عنوان یک هیجان منفی در نظر گرفته می‌شود، می‌تواند مناسب یا نامناسب بروز پیدا کند. اگر ابراز، به صورت نامناسب باشد، مشکل‌زا خواهد بود. آنچه که در مورد هیجان خشم، حائز اهمیت است، کنترل و مدیریت آن می‌باشد، زیرا عدم کنترل آن باعث ایجاد یک عادت رفتاری خواهد شد که در آینده آسیب‌های زیادی را ایجاد می‌کند.

یکی از مراحل رشد در کودکان مهار رفتار پرخاشگرانه است. این رفتار، در سنین نوباوگی بوجود می‌آید و در مراحل مختلف پیشرفت می‌کند. کودک توانایی کنترل و مهار خشم خود را به طور کامل ندارد. عوامل و موقعیت‌هایی مانند: گرسنگی، تشنگی، خستگی، ناامیدی و یا هر نوع احساس دیگری می‌تواند کودک را در معرض واکنش خشم قرار دهد. به دلیل آنکه کودکان نمی‌توانند مانند بزرگسالان، محیط اطراف خود را شناسایی کرده و با آن ارتباط برقرار کنند، و از سوی دیگر، توانایی بیان احساساتی که تجربه می‌کنند، مانند خستگی، ناامیدی و… را ندارند، تمامی آن‌ها را با واکنش خشم نشان می‌دهند، همچنین، مفاهیمی از جمله ترس، غم، احساس گناه، خجالت و… شاید باعث رفتار پرخاشگرانه در کودک شود. حال این واکنش می‌تواند برخورد فیزیکی و دعوا با والدین یا همسالان خود باشد یا در بازی‌ها و بر سر اسباب‌بازی ها خالی شود.

در کودکان، کنترل و مهار هیجان خشم مسئله‌ی بسیار مهمی است که باید به شیوه های درست آموزش داده شود تا از آسیب‌های روانی احتمالی آن در آینده، جلوگیری شود. اولین و مهمترین افراد برای آموزش کودک، والدین هستند. کودکان از والدین خود، بیشترین یادگیری رفتاری را دارند. بنابراین، یادگیری مهارت‌های گفتگو با فرزندان توسط والدین، اهمیت بسیار زیادی دارد.

پیشنهادهای راهبردی برای کنترل خشم کودکان:

۱- به کودک مفاهیم احساس و رفتار را آموزش دهید. و انواع احساساتی که تجربه می‌کنند را نام‌گذاری کنید. برای مثال، هنگام عصبانیت به او یاد دهید که این هیجان او خشم، نام دارد.

۲- در هنگام خشم کودک، والد یا والدین باید آرام و مسلط به خود باشند. اگر کودک، شما را ناتوان در کنترل هیجانات خود و رفتارهایتان ببیند، آن را یادگیری و تکرار خواهد کرد.

۳- در خانه برای رفتارها قانون‌گذاری کنید، قوانین نانوشته بسیار تاثیرگذارتر است. در همه‌ی خانواده‌ها، برای رفتارهای شایسته و ناپسند قوانینی وجود دارد. مثلاً، داد و بیداد کردن و به هم کوبیدن در و… جزو رفتارهای ناپسند، و سلام دادن، کمک کردن در چیدن سفره و… رفتارهای پسندیده محسوب می‌شوند. کودکان باید با عواقب رفتارهای مختلف‌شان آشنا شوند. پاداش در کودک می‌تواند رفتار او را بهبود بخشد و با گذشت زمان می‌آموزد که چه نوع رفتاری باعث تشویق و عدم تشویق او می‌شود.

۴- مهارت‌های ساده در کنترل خشم: مثلا وقتی که کودک پرخاشگری می‌کند، به جای گفتن جملات امری مانند داد نزن، اینکارو نکن و… با زبان نرم به او یاد دهید که درباره‌ی آن موقعیت و رفتارهای مختلفی که می‌تواند داشته باشد، صحبت کند. لازم است کودکان یاد بگیرند که از بین انواع واکنش‌ها می‌توان عکس‌العملی را که بهتر است، انتخاب کند. حتی می‌تواند رفتارهای بی‌ارتباط با موقعیت را از خود نشان دهد، مثلاً عطری را ببوید، گلدانی را آب دهد و… .

۵- بازی: موثرترین روش برای کنترل خشم در کودکان، بازی‌درمانی است. مثلاً به کودک بیاموزیم هنگام عصبانیت یک برگه را فقط خط‌خطی کند، یا توپ را بارها به دیوار پرتاب کند.

نکته پایانی اینکه کنترل خشم مسئله‌ی ساده‌ای نیست. همانطور که گفته شد خشم یک واکنش طبیعی در موقعیت‌های پیش‌آمده است، آموزش کنترل خشم به کودکان می‌تواند کمک کند که با احساسات‌شان راحت‌تر کنار آمده و آن‌ها را کنترل کنند. اگر خشم در کودک غیرقابل کنترل و مهارنشدنی باشد، نیاز به کمک‌های حرفه‌ای و مشاوره‌های کودک است، که والدین باید در جهت آن اقدام کنند.


حنانه علی­‌محمدی

کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، مشاور کودک مرکز روانشناسی و مشاوره‌ی دیگرگون

 

مرکز مشاوره و روانشناسی دیگرگون

دیگرگون، با کارشناسان زبده و مجرب در زمینه‌های روان‌درمانی، تغذیه، مشاوره و آموزش، عالی‌ترین خدمات روان‌شناسی و مشاوره در ایران را ارائه می‌دهد. تیم کارشناسان دیگرگون هم‌پیمان شده‌اند که جز با روش‌های مستدل و متناسب با ارزش‌های بومی، به سراغ ساحت پیچیده و پرپیچ و خم روان نرود. مطابق همین اصل و ارزش اولیه، با به کارگیری روان‌شناسی مبتنی بر علم و داده و همچنین استفاده از بروزترین روش‌های مشاوره و درمان دنیا، مسیر آرامشی پایدار را به مراجعان خود نشان می‌دهیم.

دیگرگون در شبکه‌های اجتماعی
تلفن دیگرگون

۰۲۱۸۸۱۹۳۱۹۵
09107901044

آدرس دیگرگون

ضلع شمالی میدان ونک، کوچه صانعی، پلاک 33، ساختمان صدف، آسانسور واحدهای شرقی، طبقه دوم، واحد 23

خدمات دیگرگون

مشاوره ازدواج و طلاق | مشاوره زناشویی | مشاوره کودک و نوجوان | مشاوره تغذیه | مشاوره فردی | مشاوره تحصیلی و شغلی | مشاوره اعتیاد | مشاوره سازمانی | روان درمانی | گفتار درمانی | رژیم درمانی | روانکاوی | روان درمانی کودک | سکس تراپی | خانواده درمانی | برگزاری کارگاه های آموزشی | برگزاری دوره های آموزشی | انجام پروژه های پژوهشی | انجام تحقیقات علمی

© تمامی حقوق برای مرکز مشاوره و روانشناسی دیگرگون (تاسیس 1398) محفوظ است.